Αργές αμφιβολίες . . • Κωνσταντίνος Κοφινάς

Δε(ν) αργοπεθαίνεις όταν αιμορραγείς ..
Αργοπεθαίνεις,
Όταν αιμορραγούν τα όνειρά σου,
Όταν προσπερνάς τη στιγμή..
Όταν ξεχνάς 1 ανάμνηση..
..1 βλέμμα..

Κάθε φορά που προσπερνάς ένα περαστικό που δακρύζει,
δίχως να νιώσεις έστω & κάτι,
χάνεις την ελπίδα..

Αργά, αργά πεθαίνεις, ανώδυνα..

Η ιστορία γράφεται από τους νικητές", ακούς στο ράδιο..

Ά-θελα, Ά-βουλα..

Νομίζεις πως σε περιμένει,
1 χαρτί, 1 φτερό & μπόλικο μελάνι να τους κάνεις παρέα..
Εκείνα μόλις το μαθαίνουν,
τρέχουν & κρύβονται στη τσέπη μου..

Τον τελευταίο καιρό, η τσέπη μου είναι ασφυκτικά γεμάτη!
..φοβισμένες υπάρξεις που αποζητούν λίγη αγάπη..

Θυμάσαι τη νύκτα εκείνη, που το παιδί εντός σου πνίγονταν;..
εσύ δεν του έδωσες ούτε 1 ανάσα..
η δικαιολογία σου, κλασσική..

δε(ν) είχα χρόνο..

Μα, φυσικά!
Πικραίνοντας ανθρώπους που θα σου χάριζαν τον εαυτό τους,
έρποντας σε βουνά & θάλασσες,
ώστε να βρεις το άλλο σου μισό που αντί να σε αγαπά θα σου λέει, σε μισώ..
..& αυτό το Αν, ζάχαρη στο ποτήρι σου . .

Που να βρεις; ..
αναρωτιέμαι..

Αμφιβάλλω αν πόνεσες ποτέ..
Ακόμη & για τώρα..
Αλλάζει ο Αν - θρωπος; ..

Copyright© Κωνσταντίνος Κοφινάς | Νόμος Περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας Άρθρο 8 2557/1997