Θλιμμένη μαριονέτα • Κωνσταντίνος Κοφινάς
Στα όνειρά μας βλέπουμε μόνο πρόσωπα
Λες πως με είδες,
Στο δεξί μου χέρι έχω δεμένα τα δεσμά της..
Όσους καθρέπτες & αν σπάσεις,
..έχω κουραστεί να αντικρίζω άτομα που δε πετούν τη μάσκα τους..
Όπως & εσύ, θυμάσαι;.. Αν χαράξω στην άμμο το όνομα σου,
Δεν σε θέλω πρωταγωνίστρια σε ένα έργο,
Copyright© Κωνσταντίνος Κοφινάς | Νόμος Περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας Άρθρο 8 2557/1997
τα οποία ήδη γνωρίζουμε..
να αποχωρώ παρά να
παριστάνω τη μαριονέτα..
..Δε με γνώρισε ποτέ,
& ας παριστάνει τον 3ο ενικό μου..
. . είναι 25% ελεύθερη . .
Να δίνει τη χειραψία της μόνο σε ότι τη ταξιδεύει..
το είδωλο σου θα παραμένει ίδιο..
Άγνωστο & Άχρωμο..
Φορτωμένο με στερήσεις..
Που επιθυμούν..
Το κάτι ή το τίποτε, το κόκκινο ή το άχρωμο..
που καταλήγουν τώρα, άλλο θέμα.
η θάλασσα θα μου φανερώσει το βρεγμένο
σου Σ΄ αγαπώ. .
που ποτέ δεν θα μάθω τον ρόλο μου..
Μη τολμήσεις να κάνεις τούτο το λάθος..
..Θα απέχω, όπως & τώρα..
..