Ποίηση

 

alt
. .
Κάνε Click σε όποια εικόνα θες & διάβασε με. .

                                                             Έτσι απλά!. .

Σήμερα, είχα την ιδέα αντί να δημοσιεύσω κάποια δημιουργία μου με τη μορφή ποιήματος,
να τη δημοσιεύσω με τη μορφή.. Eρώτησης!. .
Έτσι, για να υπάρχει αμεσότητα, επικοινωνία!

. . . . .

..Αν είχες 1 & μονο κλειδί,
που με αυτό θα μπορούσες να ανοίξεις όποια πόρτα θες!. . ...

Από τα παιδικά μου χρόνια,
κάτι ιδιαίτερο ένιωθα στο άκουσμα & μόνο
μιας εποχής που οι μεγάλοι είχαν ονομάσει..

Καλοκαίρι..

Μπορεί να γεννήθηκα στην καρδιά του Χειμώνα,
τα χρόνια όμως πέρασαν & έμαθα να Αγαπώ..
Την Ζέστη, τα Χαμόγελα, την Ελευθερία & πολλές ακόμα λέξεις.


Μια λέξη αποκτά αξία από την στιγμή,
...

"Δεν έχω άλλη επιλογή!. ."
Αναφώνησε ο πρωταγωνιστής..
Το 1 τέχνασμα μετά άλλο έβλεπε να αποτυγχάνει
& εκείνος να αισθάνεται ανήμπορος να αλλάξει την μοίρα του..
Μα η μοίρα δεν αλλάζει μονάχα με λόγια.
Θέλει να μπορείς τις σκέψεις σου πράξη να κάνεις.
Τα θέλω σου να γίνονται κουπί που σε βοηθά στα όνειρά σου να φτάσεις!
...

Δε(ν) αργοπεθαίνεις όταν αιμορραγείς ..
Αργοπεθαίνεις,
Όταν αιμορραγούν τα όνειρά σου,
Όταν προσπερνάς τη στιγμή..
Όταν ξεχνάς 1 ανάμνηση..
..1 βλέμμα..

Κάθε φορά που προσπερνάς ένα περαστικό που δακρύζει,

δίχως να νιώσεις έστω & κάτι,
...

Τα χρόνια , οι στιγμές, οι άνθρωποι έρχονται, στέκονται & έπειτα φεύγουν. .
Άλλοι με ένα κρυφό πόνο, κρυφή αγάπη & άλλοι,
απλά σκοντάφτουν όταν στρίβουμε το κεφάλι μας για να δούμε τον ήλιο
& ώσπου να το γυρίσουμε ξανά προς το μέρος τους,
έχουν γίνει ένα ποίημα. .
Αθάνατοι, μια ανάμνηση.
. .γραμμένη στη ...

Ανοιγόκλεισα τα βλέφαρα μου
& μια γλυκόπικρη ανάμνηση μου έκανε παρέα. .
Με αγκάλιασε.
Με φίλησε.
Έπειτα έφυγε. .

Αργότερα μου χάριζε ψεύτικα χαμόγελα.

. .με αγκάλιασε 2 φορές. .
Δε με φίλησε, έπαψε να είναι φίλη μου. .
...

Μπλε. .
Στιγμές δίχως εσένα,
το χρώμα των αναμνήσεών μας..
Της γνωριμίας & του βροχερού φευγιού σου..
Κόκκινο. .
Όταν το βλέπω, το γεύομαι, είναι σα να μυρίζω
το 1ο τριαντάφυλλο που σου πρόσφερα..
Το δέχτηκες, θυμάμαι με αγκάλιασες
& το μετέτρεψες σε σελιδοδείκτη.

. .Όποτε πονάς & κλαίει η νεράιδα εντός σου,
να...

Πες την αλήθεια!..
που θα' θελες να βρίσκεσαι τώρα;..
. .1 κλεφτή ματιά ρίχνεις στο πριν & σωπαίνεις..
Η σιωπή πρωταγωνιστής, η αγάπη απέχει. .
Μου πες "Σ΄αγαπώ" & νόμιζα πως νίκησα.
Έτσι απομακρύνθηκα & για 1η μου φορά δεν πόνεσα..

. .Οι λεπτοδείκτες όμως, έπαψαν να κάνουν παρέα με το "τίκ τάκ".. ...

Copyright© Κωνσταντίνος Κοφινάς | Νόμος Περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας Άρθρο 8 2557/1997
Υλοποιήθηκε από τη Webnode
Δημιουργήστε δωρεάν ιστοσελίδα! Αυτή η ιστοσελίδα δημιουργήθηκε με τη Webnode. Δημιουργήστε τη δική σας δωρεάν σήμερα! Ξεκινήστε